OVER ONS - NIEUWS - CGG SWITCHEN MASSAAL NAAR HULP OP AFSTAND
Artikel De Morgen - 18 juni 2020
Sofie Schelkens (35), therapeut in Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) De Pont in Mechelen: ‘Corona komt hier amper ter sprake’
​
“Ik heb tijdens de crisis geen nieuwe cliënten gezien. Alle mensen, een veertigtal, waren al in begeleiding voor corona. Sinds de lockdown zijn we geswitcht naar online consultaties. Als therapeut vind ik dat moeilijker werken, omdat ik de non-verbale signalen moeilijker oppik, maar ik heb de indruk dat de meeste van mijn cliënten het wel als positief ervaren. Voor sommigen lopen de teleconsultaties zelf beter, omdat ze zich achter een scherm gemakkelijker kunnen concentreren of omdat het praktisch allemaal haalbaarder is. Slechts vier cliënten heb ik niet kunnen bereiken. Eigenlijk zijn dat stuk voor stuk jonge ouders. Zij geven aan dat ze simpelweg de tijd niet vinden voor een gesprek met mij. En als de tijd er wel was, dan vertelden sommigen dat ze het te moeilijk vinden om in hun eigen huis persoonlijke problemen te bespreken, omdat er voortdurend een kind of een partner in de buurt is.
​
“Als ik eerlijk moet zijn, heeft het mij verbaasd dat tijdens de gesprekken die ik nu voer corona amper ter sprake komt. Tijdens het eerste consult in crisistijd ging het er natuurlijk wel eventjes over. Maar daarna ging het vooral over waar die mensen al maanden of jaren mee zitten. Een scheiding die moeilijk verloopt, een autistische zoon die voor uitdagingen in een gezin zorgt, dat soort dingen. In onze setting begeleiden we mensen met ernstige psychische of psychiatrische problemen. Zware depressies, zelfmoordgedachten, trauma. De meesten van mijn cliënten zaten daardoor ook al voor deze crisis met ziekteverlof thuis.
​
“De coronacrisis is bij mijn cliënteel zeker niet de druppel, maar maakt het leven voor hen aanzienlijk moeilijker. Vooral het gebrek aan sociaal contact speelt de meesten parten. Bij iemand die depressief is, proberen we er net op te hameren dat ze sociale contacten moeten onderhouden. Terwijl zoiets nu eigenlijk amper kan. Dat zorgt er zeker voor dat sommigen nog minder perspectief zien dan voordien.
​
“Wat niet wil zeggen dat het alleen maar slecht gaat. Bij een aantal betekent stilstand zeker ook vooruitgang, merk ik. Verschillende cliënten ontdekken nu nieuwe dingen over zichzelf. Vinden een ander perspectief. En wat ik vooral heel fijn vind om te horen: veel meer mensen voelen opeens weer zoveel dankbaarheid om kleine dingen. Een fijn appartement, voldoende geld op de rekening, een kaartje in de brievenbus. Het zijn die dingen die, nu de rush voor velen is weggevallen, weer waardevoller blijken. Ik hoop dat ze dat kunnen vasthouden.
​